De binnenstad van Hengelo moet weer aantrekkelijk worden. Het beleid van de afgelopen jaren heeft gemaakt dat de binnenstad van Hengelo hard op weg is om een spookcentrum te worden. Het roer moet om, de binnenstad moet weer gaat bruisen.
Daarom begrijpt de PVV niet, waarom het college Gabriël Demirdag van restaurant Akropolis, tegenwerkt om te verhuizen van het huurpand waar hij nu in zit, voor het pand ernaast, waar hij de eigenaar van is.
Past de bouw van een 25 meter hoge minaret aan de rand van de cultuurhistorische wijk Tuindorp ’t Lansink?
Als we kijken welke impact deze verbouwing heeft in de aanblik vanuit de monumentale wijk Het Tuindorp, is het niet te begrijpen dat bouwhoogtes worden toegestaan die buiten het bestemmingsplan vallen. Een minaret van maar liefst 25 meter: 10 meter boven de toegestane bouwhoogte en een 16 meter hoge koepel: 6 meter boven de toegestane 10 meter, torenen hoog boven de wijk het Tuindorp uit, als deze plannen doorgaan.
De PVV is van mening dat we trots moeten zijn op ons culturele erfgoed en dat we er alles aan moeten doen om dit voor de stad in zijn originele staat te behouden. PVV heeft hier schriftelijke vragen over gesteld aan het college.
Als reactie op: Instelling voor beschermd wonen mikt op begrip in Woolder Es: ‘Wij hebben de buurt harder nodig dan de buurt ons’ (Tubantia 25-02-2021)
Het college van B & W heeft het argument van de PVV van tafel geveegd, dat het woonproject ten koste gaat van maatschappelijke activiteiten. Tevens is er door de gemeente op gewezen dat het pand aan de Steenmeijerstraat geen gemeentelijk gebouw betreft en het aan de eigenaar is om te bepalen aan wij hij het verhuurd.
Dat klopt, maar het is wél aan de gemeente om een vergunning af te geven en het bestemmingsplan te wijzigen.
Er is volgens Nijhof van de PVV Hengelo te weinig gehoor gegeven en geluisterd naar de bezwaren van de omliggende bewoners. Dat kwetsbare groepen recht op wonen hebben, daarvoor is alle begrip. Echter is de PVV, net als de omliggende bewoners van mening dat bij een wooneenheid van 10 woningen je meer de opstap naar zelfstandig wonen benadrukt. Een woongroep van 20 of meer is institutioneel.
Als reactie op de opmerking in de krant van Meijer: „Dat kwam hard aan, bij ons en bij onze cliënten”, zegt Nijhof “het kwam bij de buurt ook hard aan dat er niets met de constructieve houding gedaan is. Als de buurt er niet toevallig achter was gekomen dat de plannen in de maak waren, zouden ze pas in kennis zijn gesteld, zodra de vergunningaanvraag gepubliceerd was. Helaas is er van inspraak nooit sprake geweest”.
De uitlatingen van het RIWB tijdens de bijeenkomsten dat “de buurtbewoners een functie zijn” vindt Nijhof absurd. Koffie uurtjes en samen koken, op huisdieren passen, Nijhof heeft er niets op tegen als bewoners dit op eigen initiatief doen, maar om dit als onderdeel van de re-integratie in de maatschappij te maken, gaat te ver. Dit kan ook met familie van cliënten.
De communicatie rammelt aan alle kanten. En helaas ziet de PVV dat de situatie zich herhaalt bij de geplande instelling van Tactus naast het Borsthuis, die voor omwonenden en het Borsthuis als donderslag bij heldere hemel kwam. De gemeente is helaas geen voorbeeld in het creëren van draagvlak en gaat daarnaast ook compleet voorbij aan de waardedaling van de omliggende woningen.
